രാത്രിമഴ. വിജനമാം പാത.
തെരുവുവിളക്കിൽ നിന്നും
പൊഴിയുന്നു വെളിച്ചം—
ഷവറിൽ നിന്നുള്ള വെള്ളംപോലെ.

നടന്നെത്തുന്ന എനിക്കു പുറകെ
എന്റെ നിഴൽ വരുന്നു,
വഴിവിളക്കിൻ കീഴിൽ അതെനിക്കൊപ്പം,
പിന്നെ നിഴലെന്നെ നയിച്ചുനീങ്ങുന്നു.

ഇപ്പോഴത് പതിയെ ഇരുളിൽ
അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്നു.
വിജനമാം പാത. രാത്രിമഴ.
നിഴൽതുണയില്ലാതെ ഞാൻ.